Jak ustawić oczekiwania finansowe, idąc na rozmowę o pracę?

Znajomi często pytają mnie jakie ustawić sobie oczekiwania finansowe, idąc na rozmowę kwalifikacyjną.  Wielokrotnie chodzi o to, abym powiedziała jakie w danym miejscu są widełki płacowe. Moja odpowiedź nigdy nie jest prosta. 

Widełek nie zdradzam,  z jednej przyczyny. Taka wiedza totalnie ludziom ogranicza horyzont. Nie zastanawiają się nad swoimi potrzebami, wartością pracy, którą potencjalnie będą oferować. Znając wstępne możliwości pracodawcy, po prostu się w nie wpisują. To co radzę, z reguły, to bardzo proste ćwiczenie.

1. Zastanów się ile nowa praca będzie od Ciebie wymagać (na płaszczyźnie czasu i zużycia energii).
2. Zastanów się co może Ci dać takie doświadczenie (czasami jesteśmy skłonni przystać na niższe wynagrodzenie, bo wiemy, że po roku/ dwóch zdobędziemy cenne umiejętności, które umożliwią nam dalszy rozwój = zmianę pozycji finansowej).
3. Podlicz swoją aktualną cenę życia, a potem zastanów się czy to jest pułap wygodny, czy raczej potrzebowałbyś, aby miesięczne wydatki było wyższe. Jeśli tak, policz o ile dokładnie. Jaka kwota sprawiłaby, że życie byłoby Ci milsze, łatwiejsze, bardziej dobrobytne.  I to wszystko prowadzi do ostatniego punktu:
4. Wiedz za ile jesteś gotów sprzedać pracę, która będzie od Ciebie wymagana. Bo zatrudnienie, to w końcu nic innego niż akt kupna- sprzedaży. Ty sprzedajesz swoją wiedzę, doświadczenie i potencjał. Pracodawca taki pakiet kupuje.

Ten tok myślenia jest, moim zdaniem, dużo lepszy niż prosta odpowiedź na pytanie: a jakie Wy tam macie widełki? Zamiast koncentrować się na czynnikach zewnętrznych, skupiamy się na sobie i swoich, realnych potrzebach. Kończąc negocjacje z pracodawcą, w każdym momencie wiemy jak jego ostateczna propozycja ma się do naszych realnych potrzeb.